ŚWIEŻAK

Christmas Bow by Darsie Bruno

Świeżak, czyli dopiero co skończona kartka, prosto spod igły. Jak już wspominałam, tak się u mnie porobiło, że zabrakło mi nowych kartek do pokazywania. Myślałam, że będę je szyła z niedzieli na niedzielę, ale gdzie tam - tę zaczęłam w sobotę wieczorem i skończyłam dzisiaj późnym popołudniem.

Serdecznie dziękuję za miłe komentarze dotyczące mojej nowej fryzury - moim znajomy też zdarza się nie poznać mnie w niej. Od czasu do czasu lubię ściąć włosy na krótko (tym razem było to 16 milimetrów) i pozwolić im rosnąć przez następne kilka lat, ale teraz chyba już zostanę przy obecnej długości, a raczej krótkości. Co prawda nie jestem zdania, że kobieta z wiekiem powinna mieć coraz krótsze włosy, jak również nie podzielam zdania, że powinna mieć tylko i wyłącznie włosy długie - powinna mieć takie, w jakich czuje się najlepiej, a w obecnej chwili w takich jakie mam, czuję się świetnie, chociaż mam mieszane uczucia co do koloru, ale skoro ścięłam je po to, żeby dać im odpocząć od wieloletniego farbowania, to muszę zaakceptować fakt, że w wieku czterdziestu lat jestem już siwa. Co ciekawe, im częściej słyszę "pofarbuj się", to chyba z przekory, coraz bardziej się sobie w tym srebrze podobam. W sumie nic dziwnego, skoro srebro i jasne szarości to moje ulubione kolory, szkoda tylko, że zlewam się teraz z moimi ulubionymi jasnoszarymi bluzkami - jednak kontrast między bluzką a włosami muszę mieć. Tylko nie proponujcie mi czerni, bo czerni przy twarzy nie znoszę (włosy farbowałam na ciemny brąz) i nie noszę, chyba że jest to czapka/kurtka/płaszcz - te mogą być czarne, ale nie całodzienna bluzka czy żakiet, więc moja szafa znowu się zaczerwieni, bo na równi z szarością kocham czerwień, w której jest mi lepiej niż w moich ulubionych kobaltowych niebieskościach.

Za mną drugi tydzień połączonej z inwentaryzacją przeprowadzki w pracy, przede mną tydzień trzeci, mam nadzieję, że ostatni, a po nim nastąpi kolejna przeprowadzka, tym razem moja osobista, do innego działu. W tym tygodniu już się tak nie forsowałam, a w piątek nawet nie kiwnęłam przy niej palcem, tylko robiłam porządki w służbowej makulaturze i, co dziwne, przez piętnaście lat pracy wcale tak dużo mi się jej nie nazbierało, nawet nie jedna ryza papieru do drukarki, tak dla porównania.

Dobrego tygodnia :-)